Σύνδεση
με τα προηγούμενα: ο υπογράφων τα κείμενα ένα βράδυ που έπεσε να κοιμηθεί είδε
το φάντασμα του Μπενιτζέλου να του επιτίθεται και αλαφιασμένος πετάχτηκε για να
γράψει ένα οργισμένο κείμενο για το μνημόνιο και τους μνημονευόμενους. Αντ’
αυτού κατέληξε να αφηγείται ιστορίες σχετικά με την μουσική και το αμάρτημα στο
οποίο περιέπεσε σε νεαρή ηλικία...
Υπάρχουν σίγουρα
αρκετές ιστορίες που θα μπορούσα να θυμηθώ από τα νιάτα μου σχετικά με την
μουσική και πως έμπαινε πάντα στην ζωή μου.
Το περίεργο είναι ότι
ενώ ήμουν (και είμαι) ένας άνθρωπος που έχει ενδιαφέρον για την μουσική δεν
ασχολήθηκα ποτέ να μάθω ένα όργανο.
Αντίθετα ασχολήθηκα
σθεναρά με το να μιξάρω μουσική και να ταιριάζω τραγούδια σε ένα φανταστικό πάρτυ
στο μυαλό μου. Φυσικά έκανα και τον dj σε
αρκετά πάρτυ αλλά πραγματικά την μουσική την ευχαριστιόμουνα σε στενό κύκλο που
έπαιζα για εμένα και τους φίλους μου.
Ένα από τα ωραιότερα
πάρτυ το έχω κάνει σπίτι μου με τον κολλητό μου. Μόνο οι δύο μας ένα βράδυ βαριόμασταν
να βγούμε και είχαμε τσιτώσει το στερεοφωνικό επιλέγοντας εναλλάξ τα τραγούδια.
Αποτέλεσμα (με την
βοήθεια του Γιαννάκη που πορπατάει) να καταλήξουμε από τα ροκ στον Καμπουρίδη
και το άσμα θρύλος « μείνε κοντά μου μια ζωή» με χορογραφίες και όλα τα σχετικά.
Φυσικά με ένα τέτοιο
μουσικό προσανατολισμό που είχα δεν θα μπορούσε να μείνει απ’ έξω ο έρωτας...
Μια από τις πρώτες
μου κοπέλες είχε την κακή συνήθεια να ακούει DURAN DURAN την εποχή που εμένα το μαλλί έφτανε στους ώμους και τα μέταλλα έλιωναν
στα αυτιά μου. Δεν κράτησε και πολύ φυσικά η σχέση μας αλλά δεν ήταν σίγουρα οι
μουσικές προτιμήσεις της ο λόγος. Αντίθετα θα έλεγα μεγαλώνοντας και μαλακοφέρνοντας
πλέον ακούω με συμπάθεια τους DURAN DURAN φυσικά πάντα θυμάμαι με γλυκιά νοσταλγία την
ΕλληνοΙταλίδα φίλη μου....
Δεν είχε όμως την ίδια
κατάληξη η μουσική σύνδεση της Ελευθερίας Αρβανιτάκη με την πρώην σύζυγό μου. Από
το λιώσιμο του δίσκου την εποχή που την γνώρισα φτάσαμε στο στρίβω γωνία μόνο
που υποψιάζομαι ότι θα την ακούσω(και την Ελευθερία και... τον Θάνατο... ίδια
αντίδραση και για τις δύο).
Και ομολογώ ότι δεν
το κάνω επίτηδες αλλά πραγματικά είναι εφιαλτικό το συναίσθημα που αναδύεται όταν
την ακούω (την Ελευθερία όχι τον Θάνατο)... άλλη μια απόδειξη πόσο μπορεί να
αλλοιώσει την κρίση σου όταν μπλέκεις το συναίσθημα με την μουσική και το ποτό...
Φυσικά υπήρξαν κι
άλλες περιπτώσεις που συνδέθηκαν μουσική με θηλυκές υπάρξεις και μάλιστα
παρουσιάστηκαν αποκλίσεις μουσικής συμπεριφοράς που έφταναν στα όρια του μουσικού
τρανσεξουαλισμού.
Πως αλλιώς να εξηγήσω
ότι την περίοδο που άκουγα φανατικά ροκ και δεν είχα ιδέα από ελληνική μουσική
βρέθηκα μέσα σε ένα εξάμηνο να:
- Ξημερώνομαι σε μπαράκι στην Κυψέλη που έπαιζε όχι απλά μουσική από τα Γαβγάμηλα αλλά είχα πέσει σε περιπτώσεις άγριου ξύλου μπροστά στα μάτια μου ενώ ένα βράδυ παραλίγο η τρυφερή ύπαρξη που συνόδευα να πλακώσει έναν μισομεθυσμένο θαμώνα και παρά λίγο να γίνει της «παραγγελιάς» στο JOLLY (για όσους ξέρουν και θυμούνται).
- Αγοράζω, γράφω, δανείζομαι cd του Σφακιανάκη και να τα ακούω διαπασών στο ΤΡΟΜΕΡΟ CD PLAYER που είχα εκείνη την εποχή στο IMPREZA μου (κλάψ λυγμ)
- Πηγαίνω στο ΕΝΑΣΤΡΟΝ και να πετάω λουλούδια στον Νότη.
- Έχω ανακαλύψει όλα τα κολάδικα των περιοχών που κινούμουν και να τα επισκέπτομαι...
- Έχω πάει μέσα σε ένα καλοκαίρι 7 φορές στον Πετρέλη στην Θάλασσα και να μας έχουν μάθει(κυριολεκτικά όμως) τα γκαρσόνια σε βαθμό που τον επόμενο χρόνο βοηθός σερβιτόρου μας θυμόταν.
Πάντως έχω να πω πως
όταν αυτή η τρελή περίοδος τελείωσε η κατρακύλα που ακολούθησε σε συναισθηματικό
επίπεδο εκτός του ότι ήταν απίστευτα μεγάλη, επενδύθηκε μουσικά με μια κασετίνα
με 4 cd από τις ΤΡΥΠΕΣ που έπαιζε συνέχεια τσίτα με κλειστά τα παράθυρα του αυτοκινήτου
το "ΠΟΝΑΕΙ ΠΑΝΤΑ Η ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ" και άλλα χαρωπά....
Ευτυχώς το κορίτσι
μου αυτή την εποχή δεν έχει συνδεθεί με καμία μουσική επιλογή παρ’ όλο που έχει
τις ίδιες προτιμήσεις με εμένα σε επίπεδο ροκ μουσικής, πίνει μπύρα ΚΑΙ τεκίλα
και μου ζητάει να βάλω πιο δυνατά την μουσική στο αυτοκίνητο (αληθινό
περιστατικό, νομίζω ότι εκείνο το απόγευμα την ερωτεύθηκα σφοδρά όταν μου το ζήτησε...τελικά
με πόσο απλά πράγματα μπορείς να ερωτευτείς τον άλλον ε? ιδίως αν είσαι βλαμμένος
όπως εγώ...)....
Υπάρχουν κι άλλες
ιστορίες από τους έρωτες και τα θλιμμένα βράδια που έχω ζήσει αλλά θα ήταν μονότονα
και για εμένα να συνεχίσω σε αυτό το μοτίβο.
Την επόμενη φορά θα
σας πω κάτι καινούριο από το ταξίδι στην μουσική... μέχρι τότε αφιερώνω στην
πολιτική ηγεσία, την κυβέρνηση και όλους τους πολιτικούς μας την μουσική από
την ταινία HANG ‘EM HIGH.
Τυχαίο? Δε νομίζω...
Μην χάσετε στο επόμενο: Ο Πάνος στις συναυλίες
ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΑΜΝΗΣΤΙΑΣ, PINK
FLOYD, ROGER WATERS AT TERRA VIBE, AC/DC IN ATHENS, THE WALL…