Και που ' σαι Ακάκιεεεεεεε, ο νέος χρόνος να είναι.....hapyyyyyyy

Η παραδοσιακή σύναξη των συμμαθητών την 31/12 εξελίχθηκε για πρώτη φορά στην ιστορία της σε μάζωξη συντριμμιών και αναμνήσεων. Σε ένα μαγαζί που όπως αποδείχτηκε ήταν απλά συνώνυμο του MOONSHINE που γνωρίζαμε και ας είναι στον ίδιο χώρο (εν μέρει). Η νέα διεύθυνση έχει αφήσει το στίγμα της. Ούτε ελληνική μουσική, ούτε  χοροί, ούτε κεράσματα, καμία από τις παλιές φάτσες σύμβολα του μαγαζιού καμία επαφή με το παρελθόν του bar γενικότερα.

Ήταν σαν κάτι να μας έλεγε με κάθε τρόπο πως όλα αυτά που έχουμε γνωρίσει και έχουμε συνηθίσει έχουν πια τελειώσει. Δεν είναι απαραίτητα κακό αυτό, είναι σημάδι πως πρέπει να αλλάξουμε τις συνήθειές μας.

Είναι επίσημο πλέον όλα αλλάζουν, το διαπίστωσα και εχτές το βράδυ στο party που είχα πάει όταν κάποια στιγμή συνειδητοποίησα ότι βρισκόμουν σε μια παρέα με 25χρονα παιδιά. Τα παρατηρούσα και τα χαιρόμουνα που είχαν μάτια που γυαλίζανε και σχέδια για να βγούνε να διασκεδάσουν, να χαρούν, που φλερτάρανε τα κορίτσια, που ήταν νέοι ρε γαμώτο και ήταν ζωντανοί. Δεν ζήλεψα ειλικρινά. Νοστάλγησα λίγο τα χρόνια που με ένοιαζε μόνο που θα ξημερωθώ και όχι αν θα μπορώ να πάω για δουλειά. Τότε κατάλαβα σε πόσο άλλη ηλικία είμαι πια… βιολογικά και μόνο όμως.

Και εκεί κατάλαβα ότι πλέον όλα πρέπει να αλλάξουν όμως. Πράγματι!!!! Αλλά όχι έτσι όπως μας τα λένε οι … ειδικοί

Γιατί αγαπημένοι μου φίλοι, σε πείσμα όλων όσων λέγονται από ειδήμονες και μη, Γερμανούς Γάλλους Αμερικανούς κλπ  η λύση δεν είναι η περισσότερη δουλειά. Δεν γίνεται να επιταχύνουμε κι άλλο. Όχι εμείς μόνο, ο κόσμος όλος. Να επιβραδύνουμε πρέπει  να έχουμε περισσότερο χρόνο για να χαιρόμαστε τα παιδιά μας, την ζωή μας, την μπύρα μας, τις γυναίκες γύρω μας, την ομορφιά. Δεν καταστρέφεται ο πλανήτης επειδή καθόμαστε, αλλά γιατί νομίζουμε ότι πρέπει να δουλεύουμε συνέχεια.

Είναι δυνατόν να μας δίνουν συμβουλές για την ζωή μας οι οικονομολόγοι και οι πολιτικοί?

Έλεος με τους χάρτινους πια….

Γιατί για εμάς συγκεκριμένα τους Έλληνες χρειάζεται απλά λιγότερη υποκρισία, περισσότερο ρεαλιστικές λύσεις, ναι λίγο παραπάνω δουλειά από ορισμένους που κάθονται και λιγότερη δουλειά από κάποια κορόιδα που δεν σταματάνε να τρέχουν χωρίς αποτέλεσμα. 

Καλύτερη οργάνωση… οπωσδήποτε καλύτερη οργάνωση. Και να απαλλαγούμε  από τους κηφήνες της πολιτικής.

Ένα νέο όραμα.Μια νέα κοινωνική συνείδηση.

Περισσότερη φιλία, περισσότερα πραγματικά φιλιά.

Περισσότερο έρωτα.

 Λιγότερους γάμους σε όλα τα επίπεδα. Τίποτα δεν μπορεί να κρατάει για πάντα. Όλα πρέπει κάπου να τελειώνουν και να αντικαθίστανται. 

Περισσότερους θανάτους. Όχι ανθρώπων, πραγμάτων και καταστάσεων. 

Γέλιο πιο πολύ γέλιο, πάει καιρός που γελάγαμε ξένοιαστα.

Να κοιτάμε τον γαλανό ουρανό για να συνειδητοποιούμε ΓΙΑΤΙ  ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ. 

Να κοιτάμε την γη που πατάμε και που ζούμε. Για να θυμόμαστε ότι πρέπει να την σεβαστούμε για να μας σεβαστεί και για να έχουμε το δικαίωμα να την κατοικούμε. 

Να πάψουμε να  ζούμε με ψευδαισθήσεις βασισμένες στο ένδοξο παρελθόν άλλων. Οι αρχαίοι και λιγότερο αρχαίοι Έλληνες δεν έχουν καμία σχέση με εμάς. Εμείς απλά ζούμε στον ίδιο χώρο.

Δεν δικαιούμαστε τίποτα από την δόξα τους αλλά μια που ζούμε εδώ καλό είναι να προσπαθήσουμε και πάλι να τους μοιάσουμε. Το αν μπορούμε δεν είναι καν ερώτημα. ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ ΝΑΙ. Το αν θέλουμε είναι το ερώτημα. 

Να χαρούμε τη νέα χρονιά περισσότερο και να ξεφορτωθούμε τα βαρίδια που κουβαλάμε.

Προσωπικά θα ήθελα να ζήσω μια χρονιά που να αισθανθώ ότι την 31/12/2012 θα είμαι πιο σοφός, πιο συγκροτημένος, θα έχω αλλάξει έστω και λίγο τις κακές συνήθειές μου, θα εξακολουθώ να ενθουσιάζομαι με την μουσική και να ξενυχτάω επειδή κάποιος ανέβασε ένα τραγούδι που δεν ήξερα ή δεν θυμόμουνα. 

Να δω την Χαρά και τον Αντώνη ακόμα πιο παιδιά και ακόμα πιο μεγάλους ταυτόχρονα. 

Να δω αυτούς που αγαπάω να είναι ακόμα δίπλα μου και να είμαστε όλοι καλά. 

Να δω αυτούς που δεν θέλω δίπλα μου να έχουν βελτιωθεί και δεν χρειάζεται να κάνουμε παρέα. 

Να μπορώ να φιλάω και να με φιλάνε, να αγκαλιάζω και να με αγκαλιάζουν, να κερνάω και να με κερνάνε. Να αγαπάω και να με αγαπάνε…

Εμπρός λοιπόν Ακάκιε….. η νέα χρονιά να είναι….. 

HAPPY NEW 2012